19e Eeuw 2

Hij is er in soorten maten en hij is overal. Dat laatste niet tot groot plezier van elke ethnomusicoloog, want de accordeon heeft van Madagascar tot Finland heel wat authentieke volksinstrumenten verdrongen. Lang niet altijd heet hij accordeon, lang niet altijd werkt hij op exact dezelfde wijze, maar altijd heeft hij een balg en knoppen of toetsen. Dit zijn een paar instrumenten uit de accordeonfamilie: eerst een accordeon uit het Zuiden van de Verenigde Staten, omdat hij nog het meest lijkt op het instrument dat in de negentiende eeuw werd uitgevonden en nu wordt gebruikt in de muziek van de cajuns. Vervolgens opnieuw een cajunmelodietje, maar nu aangevuld door een accordeon met pianotoetsen. Het volgend instrument, de bandoneon, heet naar zijn uitvinder, Band, en het wordt o.a. gebruikt in de Argentijnse tangomuziek. Deze accordeonmuziek zorgde zo'n honderd jaar geleden voor grote verwarring in Parijs, want een musette is een doedelzak en geen accordeon. Ongetwijfeld het kleinste instrument uit de grote familie is de concertina. De melodeon moeten we net als de concertina zoeken aan de overkant van de Noordzee en eventueel nog iets verder. De Russen hebben hun eigen accordeon: de bayan.