Groningen

Omdat mijn kammeraadje Alida van der Pluim mirakels min over de bus kan, hebben wij gister met de trein naar Groningen geweest. Eerst met de bus naar Het Veen vanzelf, want wij liggen niet aan het spoor, toen naar Leeuwarden en dan met een heel nieuwe trein van de Viola op Groningen aan. Men zit niet noffelijk in de Viola, maar daarvoorover heeft men wel een tijge mooi huisje, het was zelfs veel ruimer dan mijn eigen huisje, maar men kan niet van Leeuwarden aan Groningen aan toe op het huisje zitten blijven, vanzelfs. Groningen heeft een prachtigmooi station, maar als men buiten komt grijst de wereld je aan met rare kluften, krekt alsof die nuivere mannetjes van de tillevisie, de tilletubies, er wonen. Een of andere gek heeft aan de andere kant van het water een bult stenen op elkaar gesmeten en dat zal dan een museum wezen moeten. Alida en ik zijn er maar hard voorbijgerend, al viel dat rennen ook niet toe, want de Groningers fietsen er maar op neer. Het scheurt er mal door en men is algedurig doende het lijf te redden. We waren dan ook tijge warrig toen we weer in de Viola op huis aangingen.

Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, Rotsterhaule.