Gisteravond om 10 uur Nederlandse tijd de BBC 2 aangezet om naar een programma van Griff Rhys Jones (foto) te kijken over woede, vooral omdat het over persoonlijke woede ging, want ook ik maak me regelmatig kwaad en dan bedoel ik niet mijn boosheid op het televisiegebroed in Hilversum dat het weer eens nodig vond in diverse nieuwsrubrieken tot vervelens toe Verdonk op te laten draven, nee, mijn woede op collega-fietsers die het nodig vinden om, terwijl er een bord staat FIETSERS AFSTAPPEN, wanneer er aan de weg gewerkt wordt, over het trottoir te fietsen en dan, terwijl ik met de fiets aan de hand op het trottoir loop, luid bellend mij proberen weg te jagen. Dan slaan bij mij de stoppen door, vooral als het volwassenen betreft. Ik heb inmiddels al lang door dat het aanspreken op het gedrag van zo iemand totaal geen succes heeft. Ik ben "een zeurpiet", "een lul", "een oude klootzak". Bij mij in de buurt wordt de laatste maanden hevig aan de weg gewerkt, dus de kansen dat ik me opwind zijn groot. Ik heb om mijn woede te beheersen er iets opgevonden: ik neem een langere route, zodat ik het niet meer zie. Nu moet ik nog een manier vinden om rotondes te vermijden, waar regelmatig fietsers in plaats van rechtsom menen linksom te kunnen rijden.Vooral het interview met mijn bijna naamgenoot en bekende Britse televisiekok Heston Blumenthal over "road rage" was zeer verhelderend. Volgende week maandagavond om 10 uur volgt het tweede deel van Griff Rhys Jones' programma "Losing It".
