Na mijn rondgang op dit blog langs wat hier en daar in 1948 reed en soms ook vloog, keer ik terug naar Frankrijk naar de chiquere automobielen, want die werden daar destijds nog gebouwd: een gemotoriseerd chassis kon bij een echt carrosserie-, dus geen schadeherstelbedrijf, worden aangeleverd en er werd iets bijzonder fraais opgezet.
Ettore Bugatti overleed op 21 augustus 1947 en met zijn overlijden, was het ondanks al het hedendaags VW-gekrakeel, met het merk gedaan. De zwanenzang was het Type 73. Bugatti gaf zijn auto's nummers: uit 1942 dateert zijn T68, het prototype van een miniauto met een viercylinder 350cc-motor, T73A, een personenwagen met een viercylindermotor met een inhoud van 1462cc en voorzien van een compressor werd ontwikkeld in 1944 en '45, T73C was een racewagen met een iets grotere motor, twee bovenliggende nokkenassen en eveneens voorzien van een compressor.
Bugatti werkte met zijn ontwerpers Noel Domboy en Antoine Pichetto in Parijs (dus niet in Molsheim, want dat lag gedurende de Tweede Wereldoorlog in Nazi-Duitsland) in de oude fabriek van het merk La Licorne, er schijnen zo'n twintig chassis van T73 gebouwd te zijn en er stond in ieder geval één voor het modeljaar 1948 op de Parijse Autosalon herfst 1947 - dus kort na het overlijden van Ettore - voorzien van bovenstaande carrosserie van Pourtout.
