De Bugatti Surallongé had in plaats van de vier Royalemotoren in de Présidentiel twee Royalemotoren die bovendien horizontaal geplaatst waren in plaats van verticaal. Er zijn tussen 1936 en 1939 totaal 26 Bugatti's van dit autorailstype gebouwd: 15 voor de État, 1 voor de AL, 10 voor de PLM en 2 voor de SNCF. Eén, die uiteindelijk in juni 1946 bij de SNCF belandde, was oorspronkelijk bedoeld als demonstratiemodel voor de Bulgaarse spoorwegen, maar het begin van de Tweede Wereldoorlog stak daar een stokje voor en de Surallongé werd opgeslagen in Bordeaux, samen met een andere Surallongé. Na de oorlog kregen alle autorails van dit type twee kleine radiateurs, ieder aan de zijkant van de boven het voertuig geplaatste bestuurdersplaats, de zogenaamde kiosk, die in verband met de lengte van de Surallonggé twintig centimeter hoger geplaatst was. De maximum snelheid was 150 km/u, de dienstsnelheid 140km/u, later verlaagd tot 120 km/u, met een volle tank kon 450 tot 500km bereikt worden
