HOND

Christenhond behoort tot het moslimrepertoire als "When the saints go marchin' in" tot het Dixielandrepetoire. Christenhond! Niet christenezel, christenzwijn of christenkever, nee christenhond. Una Barquhar (foto) moet dus volgens muzelmannen tot een buitengewoon afschuwwekkende diersoort behoren om andersgelovigen er mee te kunnen beledigen. Ik ben eens gaan zoeken naar wat muzelmannen t.o.v. de hond zo opgewonden maakt. Een schriftgeleerde, en u weet hoe meer schriftgeleerden er nodig zijn om een religie te verklaren hoe minder ruimte er voor geloven overblijft, ene Aboe Hurayah heeft gezegd - klaarblijkelijk staat er altijd een onderling met een bloknootje gereed - "Wanneer een hond uw vat likt, laat hem dan de inhoud wegwerpen en dan het vat zeven keer wassen". U leest het goed vat en niet gat. Nou likt de Una Barquhar geen vaten, zij likt zelfs mijn bordje niet, want zij heeft haar eigen voerbak en daar is zij buitengewoon precies op, zodra haar brokjes, bij wijze van spreken als manna uit de hemel er in zijn neergedaald, moet ik het niet wagen in de buurt te komen. Ik begrijp Aboe Hurayah dus niet, maar misschien heeft zijn notulist niet opgelet, want wat staat er nu precies: wanneer een hond uw vat likt (vat?  Una Barquahar likt geen vaten), laat hem (wie is hem?) dan de inhoud (welke inhoud? zuurkool, raapolie, pindakaas?) wegwerpen (waar?) en dan het vat zeven (mag het ook zes keer zijn?) wassen (met water, aceton, aardbeiensap?). Intussen begrijp ik, dat ik iedere keer als ik Aboe Hurayahs naam gebruik, die moet laten volgen met "moge allah tevreden met hem zijn". Una Barquhar en ik zijn echter buitengewoon ontevreden.