Nel Vlotternaald
was, nog voordat het communisme in Oost-Eurpa verdween, getrouwd met
Ramisco Anginal Choprovin, die ze had ontmoet tijdens een internationale
jongerenbijeenkomst in Moskou. Ramisco kwam uit Oost-Albanië en was van
oorsprong een Bukweiti, zijn moedertaal was dan ook het Bukweitisch dat
vandaag de dag nog slechts door 283 mensen wordt gesproken,
voornamelijk rond het dorp Peshkopi. Sinds anderhalve maand wonen
Ramisco en Nel in Cetata in Roemenië waar zij een kattenpension begonnen
zijn, dat regelmatig verwaarloosde diertjes exporteert naar Nederland,
die hier dan liefdevol opgevangen (lees: verkocht) worden. De
verhuizing van Oost-Abanië naar West-Roemenië leverde evenwel problemen
op, want toen Ramisco op zijn Bukweitisch Nel riep: "Fonta, fonta, Nel"
(Vlug, vlug, Nel) sloeg hun Roemeense buurman met een gietijzeren
deurklopper, die hij toevallig in zijn linkerhand had, een angorakat de
schedel in, omdat fonta in het Roemeens gietijzer betekent en nel: in.
Ramisco en Nel denken binnenkort te remigreren.
