Er
bestaat een tweetal verklaringen hoe de polka respectievelijk in Mexico
en in Texas is beland, maar voor ik daaraan toe kom, eerst een stukje
geschiedenis. De polka, oorspronkelijk uit Bohemen, bereikte Parijs rond 1840 en de populariteit van
de dans valt te verklaren uit het feit dat men eindelijk eens, zoals tot
dan gebruikelijk was, niet steeds van partner hoefde te wisselen. De
ene verklaring vertelt dat de polka populair was aan het hof van keizer
Maximiliaan I (foto) - een jongere broer van de Oostenrijkse keizer van
Franz Joseph I - die
met behulp van Frankrijk in 1864 de Mexicaanse troon had bestegen en dat
de polka daardoor omhelsd werd door de bevolking, de andere verklaring
luidt dat Texas, dat zich in 1836 als onfhankelijke republiek van Mexico
afscheidde, aantrekkelijk bleek zowel voor inwoners van de Verenigde
Staten als voor immigranten uit Duitsland en laatstgenoemden kenden -
natuurlijk - de polka. In 1845 werd Texas de 28e staat van de USA.
Oorspronkelijk klonk de Mexicaanse, dan wel Texaanse balzaalversie van
de polka weinig anders dan de Europese, dit is een voorbeeld van een compositie uit 1893 van Juvenito Rosas
uitgevoerd door het Alauda Ensemble. Later kreeg de polka een meer
lokale kleur, getuige deze versie
door een mariachiband, - opvallend trouwens dat beide polka's bloemen
in de titelk hebben. Het belangrijkste instrument in Texas, maar ook in
Noord-Mexico was, voordat de accordeon zijn intrede deed, de viool, dit
is "El Gato Negro" (de zwarte
kat) gespeeld door El Ciego Melquiades. Maar wie aan de specifieke
nortenãmusici, met natuurlijk polka's op het repertoire, denkt, haalt
ogenblikkelijk een accordeon en een bajo sexto voor de geest, in dit geval zijn het Narciso Martinez, accordeon en Santiago Almeida, bajo sexto.