Zo'n kleine zestig jaar geleden gaf ik les in vaderlandse en algemene geschiedenis op een Haagse Muloschool. Geschiedenis was - en is misschien nog wel - een vertelvak, een boekje geeft het framewerk, de leraar levert de versiering. Ik gaf les aan tien eerste klassen, ongetwijfeld vertelde ik mijn verhaal de tiende minder enthousiast dan de eerste keer. Bovendien had ik zo mijn vraagtekens of de leerlingen de aangeboden stof over de avonturen van de hoogmogenden - weet u nog het ezelsbruggetje HHBBO? - in de belangstellingssfeer van de kinderen lag. Hoe leefde de gewone man rond 1400? Waren de Middeleeuwen wel zo duister? Timmerman Jan Klaasz. had destijds immers zijn dagelijkse zorgen. Hoe zou er over 500 jaar teruggekeken worden naar onze tijd? Want dat deden wij immers als wij naar de middeleeuwen keken. Ik kom op die, toen ook uitgesproken gedachten, nu ik voor het derde seizoen kijk naar een geweldig televisieprogramma van de BBC. "A House Through Time", gepresenteerd door David Olusoga (foto), die een huis in een Engelse stad gekozen heeft en de geschiedenis van het huis en de bewoners nagaat, niet alleen aan de hand van archieven, maar ook in gesprekken met bijvoorbeeld kenners van ziektes die in de 19e eeuw voorkwamen, echtscheidingsprocedures en faillissementen. Kortom geschiedenis die het niet over machthebbers heeft, maar over de "gewone man".