Anders dan over zijn grote broer, de bas, kan ik moeilijk beweren dat de cello het gemaakt heeft in de jazz. Toch is er een fameuze bassist die dubbelde op cello: Oscar Pettiford (1922 - 1960). Pettiford was bassist in de band van Charlie Barnet, maakte in 1943 een opname van "The Man I Love" met Coleman Hawkins, stond in de studio met Earl Hines en met Ben Webster voordat hij in datzelfde jaar samen met Dizzy Gillespie een groep ging leiden. Vervolgens was hij een aantal jaren bassist in het orkest van Duke Ellington, hij speelde in de Woody Herman band, waarna hij - en dat is ook uitzonderlijk voor een bassist - zijn eigen groep ging leidden. In 1950 maakte hij zijn eerste plaatopname op cello, een instrument, dat hij was gaan uitproberen nadat hij een arm had gebroken, hij stemde de cello een octaaf hoger dan de bas en kon zo met de arm in een draagband toch spelen. Dit is "Oscalypso" met Pettiford op cello; Duke Ellington, piano; Billy Strayhorn, celesta; Lloyd Trotman, bas en Jo Jones, drums, opgenomen in 1950.
