Renate vond de toevoeging ‘bitte schön”
belachelijk, het was alsof je getrapt werd en daarna geaaid, daar hield ze
helemaal niet van. Ze had trouwens
begrepen dat haar gebruikers ook erg aan de Westduitse gewoonten moesten
wennen. Nee, de hereniging ging niet van een leien dakje. Soms had Renate
ondanks de afschuwelijke “Brause mit Fruchtgeschmack” heimwee naar de D.D.R.,
daar had ze altijd goed kunnen opschieten met de in het Volkseigener
Betrieb B.E. Heimmerfeld, Görlitz. vervaardigde waterketel., maar die was helaas vanwege een aantal deuken niet mee ingepakt en in de D.D.R. achtergebleven. Ze waren echte Volksgenossinnen geweest en
hadden de aan hun opgedragen arbeid blijmoedig verricht, er viel tussen hen nooit een onvertogen woord. In de één werd het water gekookt, in de ander de thee gezet. Beide bovendien tot grote voldoening van de gebruikers.
