TAAL

 

Begin jaren negentig was ik twee keer in Litouwen. In Šiauliai werd ik door een journalist van een lokale krant geinterviewd en ik keek vreemd op toen ik mijn naam in druk verbasterd zag tot Wimas Bloemendalas, maar kwam er in verhouding tot Camille Saint-Saëns nog goed af, want in een destijds aangeschaft boekje heet hij in Litouwen Kamilio Sen Sanso of Sen Sansas. Toen ik wat langer over zo'n naamsverandering nadacht, was het minder vreemd, de Tsjechische componist Dvořák heeft bij ons  immers Dvorshak, Dworsjaak of iets dergelijks. Een Tsjech, die onze spelling van zijn beroemde landgenoot ontdekt, weet waarschijnlijk ook niet wat hij ziet. Deze week kreeg ik een tweetalig boekje in handen over Stephannie, een Navajomeisje. En anders dan van bovenstaand fragment in het Litouws, dat duidelijk over "Le Carnival des Animaux" gaat, herken ik werkelijk geen enkel woord van de Indiaanse taal.