Zo'n zestien jaar geleden was ik een aantal dagen op Unst, het noordelijkste Shetlandeiland, niet alleen vanwege de muziek, maar ook vanwege de vogels. Een flink deel van Unst is natuurreservaat en ik was van te voren gewaarschuwd voor de grote jager: stok meenemen en wanneer hij aanvalt stok boven je hoofd zwaaien. Natuurlijk werd ik aangevallen, die vogel beschouwde mij als indringer op zijn territorium, niet alle vogels zijn even vriendelijk als de merel, die zingend zijn gebied afschermt. Als je er even over nadenkt is de mens degene die het het duidelijkst ten opzichte van de natuur en zijn medemens een territorium bij elkaar gegraaid heeft en daarmee nog altijd bezig is.
