In 2006 signaleerde ik het wonderlijke verhaal hoe een tweetal heren een in Frankrijk aangeschaft, nauwelijks existent wrak van een zescylinder Traction Avant uit 1954 in Engeland voor heel veel geld tot cabriolet lieten transformeren en hoe de Nederlandse overheid zonder enig probleem de auto van een kenteken voorzag. Dat is merkwaardig, want het ging hier duidelijk om een Citrofake en niet om een Citroën, want de Franse fabriek maakte slechts een handvol - en waarschijnlijk maar een tweetal - zescylinder Tractioncabrio's , en dat was voor en niet na de Tweede Wereldoorlog. Ik bedoel dit: je kunt in dit land proberen een Johannes Vermeer op linnen te zetten, maar uiteindelijk wordt het schilderij als een Han van Meegeren ontmaskerd. Wanneer ik uit een paar planken en wat verf een Rietveldstoel fabriceer dan is het een replica. Maar klaarblijkelijk worden door de Rijksdienst voor het Wegverkeer falsificaties als echt geaccepteerd. Op dit ogenblik staat in de Verenigde Staten een replica Bugatti 35B te koop, de verkoper zegt er dit van: “Crosthwaite & Gardiner's Type 35B recreation is visually and dimensionally identical to the original cars, handcrafted and precision-built with over 3,000 components that are manufactured from scratch. Well known and respected within classic motor racing circles, the Crosthwaite & Gardner T35 is regarded by many as the most authentic reproduction Bugatti in the world ' as demonstrated by the outstanding example offered here.” Zo hoort het, de wagen wordt geafficheerd als een reproductie, niet als een origineel.
