Het
was (en is) kostbaar om stoomtreinen te laten rijden en vanaf begin
jaren twintig werden in Frankrijk pogingen ondernomen om met benzine-
en daarna ook met dieselmotoren uitgeruste railvoertuigen, met name op
kortere trajecten, spoorverkeer te onderhouden. Bijna iedere belangrijke
autofabrikant had een autorails in de aanbieding, het was voor hen een
poging het hoofd, nu het door de crisis qua autoverkoop tegenzat, boven
water te houden. Bugatti had het bijvoorbeeld zonder de constructie van
railvoertuigen in de jaren dertig niet gered. De grote verscheidenheid
van materieel aangeleverd door die verschillende fabrieken zorgde voor
problemen en bij de komst van de aaneensluiting van de diverse
spoorwegmaatschappijen tot een geheel, de SNCF, in1938 onstond de
behoefte aan een standaardtype autorails. Het werd ontwikkeld uit de
ADN van de Société des Arcéries du Nord van 1933 uitgerust met een
zescylinderdieselmotor van de Maschinenfabrik Augsburg-Nürnberg (MAN),
waarvan verschillende prototypes dienst deden bij de P.L.M., de PO, de
Nord en de État. De toepasselijk genaamde "Standard" kwam vanaf 1936 op
de rails, waarvan de meeste (39 stuks) naar het noorden gingen. De voor
de bouw verantwoordelijke firma's waren de al genoemde Société des
Arcéries du Nord (ADN), de Compagnie Industrielle de Matéteriel de
Transport (CIMT), de Société Nouvelle des Établissemenst Decauville, de
Compagnie Française de Matériel de Chemins de fer (CFMCF), de Société
des Anciens Établissements De Dietrich, de Société de Bacalan en
tenslotte Renault dat de twaalfcylindermotoren ging leveren. De
versnellingsbak was een ontwerp van de Schweizerische Lokomotiven und
Maschinenfabrik in Winterhur. In 1939 waren er 57 "Standards" bij de
SNCF in dienst, na de oorlog werden 54 ervan gereviseerd: de motoren
werden vervangen door sterkere Renaultmotoren (i.p.v. 265, 300 pk),
terwijl, omdat de koeling te wensen overliet, aan beide zijden op het
dak extra radiateurs werden geinstalleerd. In 1958 was er 1 "Standard"
in het oosten van Frankrijk op de rails, in het noorden waren dat er 52,
ze verdwenen in 1970.
