Je hebt deze dagen geen schoft voor rust in het gat en ik ben schoon achter de puist. Het wordt er met al die nieuwerwetse maneuvels ook niet beter op, zo moest ik Tweede Krestdag te kalkoeneten, waar ze de bullig van volgestopt hadden met oude bolletjes en zulkzowat, het leek mirakels wel krentjebrij. En daar krijgt men dan een soort van Schijlger rode bijen bij, dat men kompoten noemt, alsof een stuk van een hen niet voldoende is. En ze zaten de hele tijd maar te hijmen hoe gaat het wel smaakte. Ik vond daar geen donder aan, het was zo droog als turf, die twintig jaar op de vliering gelegen had. Maar het ging maar van: "Smaakt het wel beppe, wil beppe nog een stukje borst of een stukje poot?" Men zou de kriebels daarvan krijgen. Ik was tijge blijd dat ik weer op huis aankon en heb dalijks toen ik in de huis kwam een stukje brood met droge worst toegemaakt.
Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, Rotsterhaule
