Geheim

Geen idee of u  ooit met geheimschrift in de weer geweest bent. Ik wel. Oorspronkelijk draaide ik woorden om en werd olifant tnafilo, later, ik zal elf geweest zijn, ontwierp ik een eigen schrift, als ik het nu zie, vind ik het  heel simpel. 

Het wonderlijke is dat ik het me  herinner en het alfabet - zie boven -  nog steeds zo ongeveer kan opschrijven. Waarom ik het uitgedacht heb, weet ik niet meer. Ook niet waarom ik met een recent teruggevonden jeugdvriend een detectivespelletje speelde, de ene week schaduwde ik hem op een vrije middag, de andere week hij mij. We hebben dat een paar maanden volgehouden. 

Aan het eind van de rit, ik kom even terug op geheimschrift en geheimtaal, worden die steevast gekraakt, dat is met een echte taal niet mogelijk, dat wisten de Amerikanen al tijdens de Eerste Wereldoorlog, dus gebruikten ze Choctaws en Cherokees voor het verzenden van berichten.  De Duitsers hadden geen idee waar de conversaties over gingen en hadden dat tijdens de Tweede Wereldoorlog evenmin. Men noemde de berichtenoverbrengers in het Amerikaanse leger 'code talkers', terwijl ze hun eigen taal spraken.

Dat 'Cherokee' de naam van een compositie is van Ray Noble en zich ontwikkelde tot een jazzstandard, terwijl het in feite het eerste deel was van de 'Indian Suite' - met andere delen als 'Comanche War Dance', 'Iroquois', 'Seminole' and 'Sioux Sue' - is toevallig, Count Basie had er succes mee in 1939 en ook van een jonge Charlie Parker is een versie bekend.