Maandagmorgen half tien: Chamber of Commerce in Brunswick gebeld en verdraaid de Georgia Sea Island Singers staan ingeschreven en ik krijg de naam, het adres en het telefoonnummer. Ik bel meteen en ben welkom bij Frankie (een achternichtje van Bessie Jones) en haar man Doug Quimby. Het blijkt nog niet eenvoudig de straat te vinden, maar na een paar keer vragen, arriveer ik voor het huis, waarnaast een Mercury uit 1947 geparkeerd staat. Dat betekent dubbele vreugde. CD's en grammofoonplaten hebben ze niet, wel een cassette en die wordt ogenblikkelijk aangeschaft. Ik vertel hun niks over mijn moeizame speurtocht, want wat voor mij voor een paar dagen frustraties betekende, moet voor hun een steeds terugkerende ellende zijn. "Ham Bone" dateert uit de slaventijd, het lichaam wordt als percussieinstrument gebruikt; "Sangaree" (waarop door kleinzoon Franklin gedanst wordt) is of de naam van een plaats in South Carolina of de naam van een alcoholisch drankje, volgens sommigen een verbastering van sangria, zij het dat sangaree veel ouder is dan sangria. beide namen zijn afgeleid van sangre (bloed).
