Nevenstaande 30 centimeter 78-toerenplaat kocht ik niet vanwege de
muziek, maar vanwege het etiket: ik heb niet veel met Marek Weber en ook
niet met "Wiener Bonbons". De plaat is waarschijnlijk vlak na de Eerste
Wereldoorlog opgenomen, net als "Sumatra"
dat ik op YouTube vond. "Sumatra" is een ragtime, trouwens een
waanzinnige naam voor een stuk in een oorspronkelijk Amerikaanse
muzieksoort, maar klaarblijkelijk heeft componist Heusser gedacht
"ragtime is exotisch, dus ik geef het een exotische titel, terwijl hij
zijn stuk beter "Louisiana" had kunnen noemen, dat was in ieder geval
dichter bij de bron van de ragtime. Ragtime was een eeuw geleden een
rage, nadat eerder polka, wals en maxixe dat waren geweest. Dat ragtime
verwaterde tot een vervelend soort dansmuziek heeft alles te maken met
grote orkesten die arangementen nodig hadden en er bleef dus weinig over
van het sprankelende pianospel van mensen als Scott Joplin. Tegelijkertijd speelde een neerbuigende houding ten opzichte van de zwarte cultuur een rol, getuige deze opname van "Dixieland" door de Kapelle Meschugge (sic), waarin duidelijk de muziek van James Reese Europe belachelijk werd gemaakt.
