Godfried Blasfemicius zocht verscheidene keren contact met wat hij "de Amsterdamse sien" noemde. Omdat hij geen adressen wist van vooraanstaande literatoren in de hoofdstad, was hij op zijn Berini gestapt en had een aantal café's rond het Leidseplein bezocht. Hij had zelfs een keer op zondagochtend, nadat hij de nacht had doorgebracht in het Vondelpark, om elf uur een kop koffie gedronken in Americain in de hoop Harry Mulisch te ontmoeten, maar spijtig genoeg was dat niet gebeurd en was hij onverrichterzake op zijn Berini naar Drenthe teruggereden, onderweg had hij een paar keer gevloekt: "Mulisch Foolish" en in De Rammenasser had hij een prozastuk, waarin hij nogal vrijmoedig omsprong met de waarheid, gepubliceerd over zijn mislukte escapade. Meer succes had Blasfemicius met het vinden van een Drentse gelijkgezinde, Sjabbe Hoveling uit Achter 't Hout die in het voorjaar van 1969 "De Godverdommegezangen Opus 11" in Eexterzandvoort voordroeg in het bovenzaaltje van cafë "Stuypjens".
