Lolkje
en Ruardus Bordjepap voor hun woonte te Drachten (Smallingerland), een
gemeente waar op volslagen unieke wijze de herinneringen van
voormalige inwoners in ere worden gehouden met behulp van het
plaatselijk oudheidkundig genootschap. Lolkje en Ruardus zijn tot in
Gorredijk (Opsterland) bekend voor
hun vlammende uitvoering van het Friese volkslied, dat naast de Friese
vlag momenteel zo'n grote rol speelt bij een aantal vaderlanders dat het
noodzakelijk vindt het bestaan van een zwartgeverfde witman in stand te houden.
De tekst van het Fries volkslied luidt als volgt:
"Frysk bloed tsjoch op!
Wol no ris brûze en siede,
En bûnzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fan d'ierde,
It Fryske lân fol eare en rom.
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!"
En bûnzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fan d'ierde,
It Fryske lân fol eare en rom.
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!"
Het
moge duidelijk zijn dat Lolkje op de foto haar "hânbreide mûtse" op
heeft, normaal draagt zij een "unoxwoarstklotse", die zij in Franeker veroverde tijdens de laatstgehouden Elfstedentocht. Ruardus heeft de lichtbeige "earpuolkdoek" om
zijn hals, daardoor concluderen we dat de foto op de eerste dag van een
maand genomen is, want alleen op die dag is het openlijk dragen van de
lichtbeige "earpuolkdoek" in Smallingerland toegestaan.
Net als het Twents volkslied was het Fries volkslied eens een gezang waarop Duitse studenten zich bedronken en heette het uiteraard anders, namelijk "Vom hoh'n Olymp herab" en luidde de tekst van het door Heinrich Schnoor (1762-1828) gecomponeerde lied aldus:
"Vom hoh'n Olymp herab ward uns die Freude,
Ward uns der Jugendtraum beschert;
D'rum, traute Brüder, trotz dem blassen Neide,
Der uns're Jugendfreuden stört!
Feierlich schalle der Jubelgesang
Schwärmender Brüder beim Becherklang!"
