Er zijn mensen die niet helemaal lekker in hun vel zitten en daarom regelmatig voorwenden iemand anders te zijn. Ze spelen indiaan met een verentooi op hun hoofd, of houden in edelgermaans uniform een razzia, of werpen een lasso als waren zij cowboy, of hangen de verzetsheld uit in een driedelig pak van ouderwetse snit, of kuieren tijdens de kerstdagen in een eindnegentiende-eeuws Engels habijt rond, of bevrijden, luidkeels toegejuicht, gezeten in Canadees uniform in een van een vijfpuntige witte ster voorziene jeep hun woonplaats,
kortom zij noemen zich re-enactors en veronderstellen op deze manier de
geschiedenis voor het nageslacht levend te houden, maar er wordt niet
gemarteld, niet gemoord, kortom niemand sterft, laat staan de
heldendood. Je zou dus zonder veel moeite dus kunnen volhouden dat
re-enactment een falsificatie van de historie is, net zoals het verhaal
van Sinterklaas, die nooit met een binnenvaartschip uit Spanje
arriveerde, maar in Turkije, naar mijn idee weinig succesvol, het
christelijk geloof verspreidde en hij had daarbij natuurlijk geen hulp
van iemand met de goed-Nederlandse voornaam Piet. Per toeval kwam ik er
achter dat in Kruisburg het re-enacten op een hoger plan is gebracht,
daar wordt het passiespel dat in Oberammergau het volk wordt getoond
nagespeeld, let wel niet het lijden van de Nazarener is onderwerp in
Kruisburg, maar het spel rond de dood van Christus in Oberammergau. Je
zou kunnen zeggen dat het in Kruisburg om re-enactment van re-enactment gaat.
Drs. Barend-Otto ter Vloot, Steenwijkerwold
Harm Ochtebreurtje als Roffelchen Steinkreps in de rol van Maria;
aan het kruis Ulbe Steuvemans als Heinz Krapulka in de rol van Jezus.
