Tsjaikovski's: "Dans van de suikerfee" op glashamonica.
Oorspronkellijk zag de glasharmonica er iets een eenvoudiger uit: wijnglazen met water op verschillende hoogte die daardoor, wanneer je
met een natte vinger over de randen streek, een verschillende toonhoogte hadden. Benjamin Franklin, ook uitvinder van de bliksemafleider, kwam op het briljante idee bordjes van verschillende grootte in een bak met water te zetten en die rond te laten draaien met een
mechanisme dat wel wat had van een trapnaaimachine. Zo'n glasharmonica is te zien in deze video. Toen de glasharmonica rond 1800 populair was gaven geleerden vrouwen de wijze raad niet naar het geluid te luisteren, zij zouden er "hysterisch" van worden.