Op de hoek van de Grote Marktstraat en de Wagenstraat stond het pand van de Haagsche Courant, liep je een paar meter de Wagenstraat in dan vond je daar een uitstekende tijdschriftenwinkel met o.a. Franse jazz- en autobladen. De eigenaar was een wat norsige man, die in de verte wat op André van der Louw leek, maar dat wist ik toen nog niet want die zou ik pas een paar jaar later leren kennen. In maart 1959 zat ik in dienst en moet ik bijvoorbeeld "Jazz Hot " missen en om toch enigszins op de hoogte te blijven kocht ik het Nederlandse blad "Rhythme". Dat was afzien. Frank Visser beschreef in "Uit de konsertzaal" een optreden van Sonny Rollins als volgt: "Anders dan een verschijnsel kan ik hem niet noemen: een vleesgeworden symbool van jazzuitingen, die aan het waanzinnige grenzen. (......) Deze man is geestesziek. Rollins moet in de greep zijn van een angst de techniek niet de baas te kunnen; angst om te zullen falen, dat het instrument hèm overwint... Zijn aan waanzin grenzende doubletimes, ontstellend lange passages gedoedel van één loodgrijze kleur liggen buiten alle de jazzproporties, zelfs buiten de proporties die Parker zich verloven kon in tijden van inspiratieloze zenuwinstortingen".
