De grootvizier maakte zich ietwat ongerust toen hij ontdekte dat zijn éénmanspartij in de peilingen slonk, daar diende wat aan te gebeuren want als hij niets ondernam zou het zo maar kunnen dat hij bij de volgende verkiezingen fors zetels zou verliezen. Hij wist dat het volk schapen, hij noemde ze steevast schaapskopvoddendragers, Drenthe uit wilde hebben, maar daar kwam, ondanks dat ze over het strengste asielbeleid ooit sprak, onder zijn epigoon Faber weinig van terecht. De grootvizier bewonderde een drietal mannen. Hij zag ze als zijn lichtend voorbeeld. Daar had je Donald Triumpf. De grootvier was, toen Triumpf in Cleveland voor de eerste keer op het schild gehesen werd, er speciaal naar toe gereisd en had luid meegejuicht. Verder had hij Viktor Sturmbann hoog in het vaan, dat was nog eens een führer. En dan was er Netenjahoor, de Israëlische leider, altijd in de weer om Islamieten dwars te zitten. Zeer bewonderenswaardig.
