Nash was best wel een avontuurlijke fabriek en met de kwaliteit van de producten was ook niets mis. Pas later toen Nash samen met Hudson American Motors vormde ging er van alles fout. Ik herinner me de ‘Pacer’, een van het normale Amerikaanse patroon zeer afwijkende auto, van een vriend van me, waar ongevraagd de ramen in de deuren zakten (omdat ze niet in een u-vormig profiel verankerd waren, maar simpeltjes geplakt) en die, alhoewel nieuw aangeschaft, vaker niet dan wel startte en bovendien ondanks zijn vierlitermotor nauwelijks vooruit te branden was. Maar zover zijn we nog niet. In 1952 verscheen een nieuwe, door Pinin Farina ontworpen, lijn Nashes. De hierboven afgebeelde ‘Ambassador’ dateert uit 1954 en is uitgerust met een zogenaamde Continentalkit : een reservewiel buiten achterop. Leuk gezicht, maar uiterst onpractisch, omdat de kofferbak bijna niet te bereiken is.
In 1954 kwam ook de ‘Metropolitan’ (foto boven) een grappige, zeker voor de Verenigde Staten, kleine wagen met een Austinmotor en een eveneens in Engeland vervaardigde carrosserie. Ook deze ‘Metropolitan’ is voorzien van een Continentalkit, overigens een naam, die het eerst door Ford gebruikt werd toen in 1942 een Lincoln Continental uitgerust werd met zo’n achter de kofferbak geplaatst reservewiel.
Inmiddels was Nash zelfs een naam op ‘Le Mans’, een gevolg van het feit dat NashdirecteurGeorge Mason Donald Healey in 1949 ontmoet had op een oceaanstomer en Nash ten gevolge daarvan motoren ging leveren voor Healey sportwagens. In 1950 debuteerde een Nash-Healey (foto boven) in de ‘Mille Miglia’ en behaalde en negende plaats. In datzelfde jaar bereikte een Nash-Healey een vierde plaats tijdens de ‘24 Uur van Le Mans’. De Nash-Healey, die vanaf 1951 in de Amerikaanse showroom stond had qua uiterlijk weinig gemeen met het echte ‘Le Mans’-model al droeg hij wel die naam. De motor en mechanische delen werden door Nash in de Verenigde Staten gemaakt, de carrosserie door Donald Healey in Engeland. Dat veranderde een jaar na de introductie, het werd nog gecompliceerder, want vanaf 1952, nadat Pinin Farina, de carrosserie opnieuw ontworpen had, kwam die uit Italë, het chassis uit Engeland en motor en transmissie uit de Verenigde Staten. (foto onder)
