De afgerende weken was ik een schoftje uit van huis en ik wil daar feitelijks niet een zood over kwijt, want somstijden komt men er tijge laat achter, dat een vriendin een heel andere denkwijze heeft als men zelf. Tietje Beintema is, krekt als haar man sint een jaar in Wilders en zulks heb ik twee weken moeten aanharken. Dat begon morgensbijtijds al, het eike was nog niet gedopt of onze Geert vloog al over over het broodbordje. De eerste keer ben ik er tegenin gegaan, maar och heden, het was krekt of ik de Here Jezus persoonlijk aan het kruis slaan was, zo waren Tietje en Bonne in Wilders. Harrekrastus. Ik ben nu weer met de voeten onder de eigen tafel en dat bevalt tijge best, al ben ik allerovergrijselijkst verkouden, het snot rent mij om de bek en de buisdoeken zijn niet toe te tuigen.
Vrouw Ymkje Sinnema - Meindertsma, Rotsterhaule
