"I swear you could taste the chicken en tomatoes
And the Noodles and the marrow bone
But it really wasn't nothin' but some water and patatoes
And the wonderful, wonderful soup stone."
Ik heb dat liedje over "The Wonderful Soup Stone" geschreven door Shel Silverstein (1930 - 1999) (foto) en het meest bekend in de uitvoering Dr. Hook* altijd als berustend op een fabeltje, een dichterlijke vrijheid van Silverstein beschouwd, tot ik vanmiddag in "Brooks's Readers Second Year"**, een schoolboekje uit 1906 op de volgende regels stuitte: "Did you ever see any one make soup in a wooden kettle? The Indian mother can show you how do do this. She puts meat, wild rice and water into the kettle. Then she takes a heated stone from the fire and drops it in with the food. Another stone is put in, and another, until the water boils and the soup is made."
Die stenen gaan, zeker als ze poreus zijn, op de duur naar hetgeen in de pot gekookt wordt smaken en zullen dus de smaak aan water en aardappelen afgeven.
(Wie de niet (soup)stoned plaatversie van Dr. Hook wil horen, hier is hij!)
(Wie de niet (soup)stoned plaatversie van Dr. Hook wil horen, hier is hij!)
* Dr. Hook and the Medicine Show, Belly Up! Columbia KC 32270
** Brooks's Reader door Stratton D. Brooks, American Book Company, New York, Cincinnati, Chicago.
