"Vreemd", eergister op dit blog, was bedoeld als opmaat naar de muziek van de Mexicaanse, maar in Los Angeles werkzame, orkestleider Juan Garcia Esquivel (1918 - 2002). Bij hem geen ontstemde sitar zoals bij Rajput & The Sepoy Mutiny maar een spel met klanken en stereofonie. Hij is bij mijn weten ook de enige die zo verwoed met stereo in de weer was dat hij het linkerdeel van zijn orkest in een gebouw liet plaatsnemen en het het rechterdeel in een ander gebouw. Meestel nam hij op de manier bekende stukken op zoals "Cherokee" en "My Blue Heaven". Een ding is zeker een door Esquivel door de mangel gehaald stuk is ogenblikkelijk herkenbaar. Dat hij een ander heeft opgestoken van de arrangeur van Stan Kenton, Pete Rugolo, mag duidelijk zijn, maar Esquivel is veel extremer, luister maar naar "Mucha Muchacha".
