Uiteindelijk gaat het op dit blog natuurlijk over verzamelen.Zolang ik me kan herinneren heb ik verzameld dus het is niet zo merkwaardig dat er een lange reeks 'klederdrachten' verschijnt met poppen uit de collectie van mijn vrouw, die ook tot het verzamelaarsgilde gerekend mag worden, aangevuld met op YouTube bijeengesprokkelde muziekjes. Muziek heb ik lang verzameld, het is minder geworden sinds ik 'De Gezamenlijke Zenders Peazens & Moddergat' achter me gelaten heb, maar Franse treinen, Haagse trams (beide op schaal 1:87) en minatuurauto's (1:43) zijn nog altijd buitengewoon aantrekkelijk. Niet dat het me heel erg interesseert wie het modelletje heeft gemaakt, dat laat ik graag over aan een ander soort fanaten. Voor mij gaat het om de echte auto. Een enkele keer koop ik op Ebay het wrak van een bouwkitje van lang geleden, haastig en slecht in elkaar geprutst, zoals dat van een O.M. (Officine Meccaniche) 'Tipo 665 Superba', een auto die in 1925 op de vierde plaats eindigde tijdens de '24 Uur van Le Mans'. Lampen en voorruit zijn verdwenen, klokken op het dashboard niet aangegeven, kortom er ontbreekt van alles en nog wat. Ik ga op zoek naar foto's van de echte wagen en aan de hand daarvan wordt het model gerestaureerd. Er zijn mensen die zich over deze bedrijvigheid ietwat ongerust maken. Is het niet te eensporig? Ik kan hen geruststellen. Ik lees nog steeds veel en graag. Net twee biografieën gelezen ('Josef Anton, a Memoir' van Salman Rushdie en 'Marten Toonder' door Wim Hazeu) en nu liggen de twee delen van Slauerhoffs proza op de stoel naast mijn bed. Bovendien is er iedere donderdag 'De Groene Amsterdammer', deze week bijzonder aanbevolen omdat het nummer over journalistiek gaat.
