Het begon allemaal met dit type Renault - een zescylinder 40CV met een cylinderinhoud van meer dan negen liter - en het eindigde met het feit dat bijna iedere Fransman een zelfbewegend passagiersrailvoertuig, zoals onderstaande Standard, een Micheline noemt en het wordt hoog tijd de historie van de echte Michelines uit de doeken te doen. De naam, maar dat had u al begrepen, komt van de befaamde Franse bandenfabriek Michelin, die in 1929 bedacht dat een railvoertuig net als een automobiel zich op rubberbanden op spoorstaven kon voortbewegen en daartoe een Renault 40CV van speciale wielen voorzag, het chassis later verlengde, een derde as installeerde, vervolgens verschillende motoren (o.a. van Panhard en Hispano-Suiza)) uitprobeerde en eerst, omdat de fabriek zelf niet de mogelijkheid had om de autorails te testen, bij de P.L.M.aanklopte en later bij de P.O., die toestond het baanvak Laqueville/Mont Doré te gebruiken.
