Christenhond behoort tot het moslimrepertoire als "When the saints go
marchin' in" tot het Dixielandrepetoire. Christenhond! Niet
christenezel, christenzwijn of christenkever, nee christenhond. Una moet dus volgens een groot aantal mohammedanen tot een buitengewoon
afschuwwekkende diersoort behoren om er andersgelovigen mee te kunnen
beledigen. Ik ben eens gaan zoeken naar wat mohammedanen t.o.v. de
hond zo opgewonden maakt. Een schriftgeleerde, en u weet hoe meer
schriftgeleerden er nodig zijn om een religie te verklaren hoe minder
ruimte er voor geloven overblijft, ene Aboe Hurayah heeft gezegd -
klaarblijkelijk staat er altijd een onderling met een bloknootje gereed
- "Wanneer een hond uw vat likt, laat hem dan de inhoud wegwerpen en
dan het vat zeven keer wassen". U leest het goed vat en niet gat. Nou
likt Una geen vaten, zij likt zelfs mijn bordje niet, want zij heeft haar eigen voerbak en daar is zij buitengewoon precies op. Ik
begrijp Aboe Hurayah dus niet, maar misschien heeft zijn notulist niet
opgelet, want wat staat er nu precies: wanneer een hond uw vat likt
(vat? Una likt geen vaten), laat hem dan de inhoud (welke inhoud? zuurkool, raapolie, roomboter?)
wegwerpen (waar?) en dan het vat zeven (mag het ook zes keer zijn?)
wassen (met water, aceton, aardbeiensap?). Intussen begrijp ik, dat ik
iedere keer wanneer ik Aboe Hurayahs naam gebruik, die moet laten volgen met
"moge allah tevreden met hem zijn". Una en ik zijn echter
buitengewoon ontevreden.
