Milt Jackson, Percy Heath en Kenny Clarke vinden we in de jaren vijftig ook in het Modern Jazz Quartet van pianist John Lewis, een omstreden viertal omdat hun muziek voor een grote schare jazzliefhebbers te cerebraal was en te veel leunde op "klassieke" muziek. Je zou het met een beetje goede wil een "cross-over" kunnen noemen en daar was men in het rijk van hokjes voorziene jazzwereldje niet op gesteld. Je had al de de oude-stijl- (onderverdeeld in oud zwart en oud blank), de bop-, de East Coast, de West Coastadepten en het MJQ voegde nog een categorie toe. Ik heb destijds in het Haagse Gebouw voor K&W een concert gezien, maar geen plaat aangeschaft, vermoedelijk was ik toen ook streng in de leer.