Ze zijn verdomme allemaal dood, mijn favoriete Amerikaanse liedjesschrijvers. Mickey Newbury (1940 -2002) had zijn zinnen altijd gezet op het schrijven van liedjes, leerde zichzelf gitaar spelen, reed rond in een oude Pontiac, belandde in Nashville, waar hij - zo gaat dat daar gewoonlijk - een contract kreeg bij een uitgevershuis zodat anderen werkjes van hem op konden nemen en pas later kreeg hij gelegenheid zijn liedjes op de plaat te zetten. Van hem is het nodige op YouTube te vinden, ook live opnamen, maar soms laat de techniek behoorlijk te wensen over en zit er een ongewone portie "reverb" op zijn stem, ook zijn plaatopnamen zijn daar trouwens niet altijd vrij van. Drie opnamen van hem, die verlangen gemeen hebben: "Mobile Blue", "An American Trilogy" en "Frisco Mabel Joy".