7.6.13

Toeval 8

Nee, Wietze van Rheu was allebehalve malade en hij had goed geslapen, het enige dat hem op dit uur van de dag dwars zat was het "adelijk" geneuzel van Georgette d'Enchaleur. Maar hij was een hoffelijk man en wist niet hoe hij met het mens kon afrekenen: van tafel opstaan was geen optie, zeggen dat ze haar mond moest houden ook niet. Dus zat hij het ontbijt als lijdend voorwerp uit, maar maakte zich daarna zo snel mogelijk uit de voeten. Hij zou er toch Frau Krolsch nog eens op aanspreken, misschien had die een oplossing. Inmiddels vertelde Hetty de Hond - van der Loops Henk-Jan de Kater een huilerig  verhaal, waarin ze zelf de hoofdrol speelde. Zij was enige jaren hoofd geweest van een bedrijf dat handelde in huisdiervoer, maar ze was ontslagen vanwege malversaties en voerde sindsdien een vruchteloze strijd tegen de raad van commissarissen van de firma. Het enige dat ze gedaan had was een  laboratorium op te dragen  een nieuwe voedsellijn voor cavia's  te vinden, het laboratorium had haar steeds monsters van het voer verstrekt om op haar eigen cavia's uit te proberen. Daarvoor had zij bij het laboratorium rekeningen ingediend, die dan door het laboratorium op haar persoonlijke bankkonto werden voldaan. Volgens haar was daar niets mis mee. Ook was zij op kosten van het laboratorium meegeweest op een leuk reisje naar Columbia, het stamland van de cavia's. Ook daar zag ze niets fouts in. Hetty de Hond - van der Loops had inmiddels rechtzaak op rechtzaak gevoerd om haar ontslag aan te vechten, maar voortdurend verloren. "De Nederlandse rechtspraak is corrupt, meneer De Kater!", riep ze.
Nee, Wietze van Rheu was allebehalve malade en hij had goed geslapen, het enige dat hem op dit uur van de dag dwars zat was het "adelijk" geneuzel van Georgette d'Enchaleur. Maar hij was een hoffelijk man en wist niet hoe hij met het mens kon afrekenen: van tafel opstaan was geen optie, zeggen dat ze haar mond moest houden ook niet. Dus zat hij het ontbijt als lijdend voorwerp uit, maar maakte zich daarna zo snel mogelijk uit de voeten. Hij zou er toch Frau Krolsch nog eens op aanspreken, misschien had die een oplossing. Inmiddels vertelde Hetty de Hond - van der Loops Henk-Jan de Kater een huilerig  verhaal, waarin ze zelf de hoofdrol speelde. Zij was enige jaren hoofd geweest van een bedrijf dat handelde in huisdiervoer, maar ze was ontslagen vanwege malversaties en voerde sindsdien een vruchteloze strijd tegen de raad van commissarissen van de firma. Het enige dat ze gedaan had was een  laboratorium op te dragen  een nieuwe voedsellijn voor cavia's  te vinden, het laboratorium had haar steeds monsters van het voer verstrekt om op haar eigen cavia's uit te proberen. Daarvoor had zij bij het laboratorium rekeningen ingediend, die dan door het laboratorium op haar persoonlijke bankkonto werden voldaan. Volgens haar was daar niets mis mee. Ook was zij op kosten van het laboratorium meegeweest op een leuk reisje naar Columbia, het stamland van de cavia's. Ook daar zag ze niets fouts in. Hetty de Hond - van der Loops had inmiddels rechtzaak op rechtzaak gevoerd om haar ontslag aan te vechten, maar voortdurend verloren. "De Nederlandse rechtspraak is corrupt, meneer De Kater!", riep ze.