Een toestel met de naam "Sea Fury" moet van Hawker, destijds met het hoofdkwartier in Kingston-on Thames, komen, het is een rijtje namen van vliegtuigen ontleend aan natuurgeweld: "Hurricane", "Typhoon", "Tempest" en "Fury" past daar eigenlijk best bij, alleen opdrachtgever RAF trok de order na het einde van de oorlog in, de Britse marine nam de zaak over en zo onstond de laatste - razendsnelle - schroefjager in de lange lijn van propellervliegtuigen. Bij de Marine Luchtvaartdienst vloog de Sea Fury als jachtbommenwerper vanaf het vliegdekschip "Karel Doorman". Fokker bouwde een aantal "Sea Fury's" in licentie.
