14.2.19

Festijn 7

Onder fanfaregeschal komt de volgende act het toneel op: "De Brownies", een trio trapezeartisten: Wernher von Braun (geboren 1912 te Wyrzysk), Eva Schicklgruber-Braun (geboren 1912 te München) en Patrick de Bruin (geboren 1979 te Veenendaal), alle drie gekleed in het gebruikelijke glitter, doch afgezet met donkerbruin eikenloof. Ze klimmen razendsnel via een touwladder naar boven, waarna Patrick de Bruin met een reuzenzwaai aan de trapeze hoog  boven het toneel naar de andere kant verdwijnt, waar hij met zijn  knieën aan een rekstof  gaat hangen, klaar om de met een enorme zwieperd aankomende Eva Schicklgruber-Braun (foto) op te vangen, helaas krijpt hij mis en aangezien "De Brownies" altijd zonder net werken stort Eva Schicklgruber-Braun op het toneel, het orkest zet het vrolijke  liedje "Der Führer ruft" in, terwijl leden van de Nederlandse Volks-Unie intussen het podium proberen schoon te dweilen. Nadat de restanten van wijlen mevrouw Schicklgruber zijn verwijderd betreedt de volgende act de bühne, op de de tonen van "Wave Britannia, Britannia wave the rules" dansen Boris Johnson en Jacob Reese-Mogg  (gekleed als Jacoba Reese-Mogg) een charmante pas de deux, vooral de lichtvoetigheid van eerstgenoemdegenoemde is verbazingwekkend.
Jacob(a) en Boris zijn nauwelijks het toneel afgehuppeld of uit de coulissen verschijnt Ronald Plasterk verkleed als akela Sybeltje Slappeterp op een éénwieler, hij maakt een rondje en roept daarna dat wij 's wereld allergrootste stand-up-comedian gaan zien en horen. In een draagstoel wordt koning Willem III door twee lakeien, waarin we de Christen-Unieministers Slob en Blokhuis herkennen, het toneel opgebracht. "Landgenooten", kraait de ooit door Alexander Cohen 'gorilla' genaamde vorst, "Landgenoten en landgenootes, gister was ik baadende te Scheveningen, gij weet wel, waar mijn grootvaader zaaliger met zooveel vreugde door u allen werd binnengehaald, toen ik in mijn badkoetsje de zee werd uitgereeden en naast mij uit de woelige baaren bij storm en bij wind, een mij onbekend vrouwtje, ik  dacht een enkel oogenblik dat het een zeemeerminneke was, opdook dat klaarblijkelijk haar hondje, een mopsje, u weet wel, zoo een kortsnuitige hond, uit het  oog had verlooren en geheel en al naakt, ik bedoel het vrouwtje, haar hondje "Zooiets" geheeten riep. Zij vroeg mij onderdaanig: "Verheeven en zeer, zeer Groote Oranje Majesteit hebt Gij wellicht "Zooiets" ontwaard?" Waarop ik haar naaktheid aanschouwende geheel en al naar waarheid kon antwoorden: "Nee, schoon wijveken, zooiets heb ik nog nooit gezien en ik heb haar daarna in mijn badkoetsje genood, waarop zij, zooals  u begrijpt, haar mopsje totaal vergat."

Ik bedacht dat het langzamerhand hoog tijd werd voor de clowns en verdraaid daar waren ze: de  gekozen voorzitter van het Europees Parlement Antonio Tajani vergezeld door zijn kompaan en partijgenoot Silvio Berlusconi. "Furze Italia", riep Antonio, voegde de daad bij het woord en het dak van het paleis werd er bijkans afgeblazen,