Wellicht
is het u in uw jeugd, gezeten in de harde schoolbank, tijdens de
geschiedenislessen, niet ontgaan dat ons land in 1813 door een nijver
drietal, dat de zoon van onze laatste ietwat onbenullige stadhouder uit
Engeland importeerde, van republiek tot koninkrijk werd gemaakt. De drie - Grimbaart Hampelman Hooghindehersenen, Frommert Japik van Jubbega thoe Derdesluis en Bolderling Bronsgroeneikenhout du Merde
- waren weliswaar allen in vreemde krijgsdienst geweest en had het
Nederlanderschap onverwijld dienen te worden ontnomen, maar in zulks is
het vaderlandse establishment redelijk selectief, want het gebeurde niet,
in tegenstelling tot wat de Nederlanders overkwam die zo'n 125 jaar
later aan de zijde van het democratisch Spanje tegen Franco vochten.
Nee, het drietal wordt zelfs geëerd met een triomfantelijk standbeeld in
Den Haag: Nederland werd een koninkrijk onder een aantal oksel- en
scrotumfrisse heren die evenwel van democratie weing kaas gegeten hadden
en van wie vooral de laatste ons altijd, dankzij Alexander Cohen, in
gedachten zal blijven als een monarch die volgaarne met een primaat
wordt vergeleken.
Gerardus Wrakelaar
Gerardus Wrakelaar