Er
zijn meer fameuze mensen in de jazz met de achternaam Williams, maar ik
bedoel op dit ogenblik Clarence Williams, die op twaalfjarige leeftijd
wegliep van huis en zich aansluit bij een 'traveling minstrel show',
meestal een groepje musici en potsenmakers dat zich verdienstelijk
maakte door het aantrekken van publiek voor iemand die op een jaarmarkt
een universeel geneesmiddel verkocht. Later vinden we hem bij W.C. Handy
(de componist van St. Louis Blues), achter de toonbank van een
muziekwinkel, als uitgever van bladmuziek en tenslotte op talentenjacht
voor het platenlabel Okeh. Maar hij maakte zelf goddank, ook opnamen en
die zijn vrijwel allemaal de moeite van het beluisteren waard. Daar is
bijvoorbeeld het door Jack Palmer en Spencer Williams (geen familie)
gecomponeerde "I've found a new baby", dat hij met zijn "Blue Five" op
22 januari 1926 liefst twee keer op de plaat zette. Op 15 januari 1930
deed hij het met een grotere groep musici nog eens, maar toen zat hij zelf niet achter de piano, maar stond hij voor het orkest. Russell Procope (dertien jaar later clarinettist/altsaxofonist in het orkest van Duke Ellington)
is de vermoedelijke rietblazer, de bekende James P. Johnson zit achter
de piano en Cyrus St.Clair blaast tuba. Clarence Williams hield het
trouwens niet bij de twee genoemde formaties, er zijn opnamen van zijn
Jazz Kings, Washboard Band, Jug Band, Stompers, Trio, Blue Seven, Swing
Band en vermoedelijk nog van een paar andere formaties. De afgebeelde
achtenzeventigtoerenplaat met de opname
van 15 januari 1930 - in mijn bezit -verscheen oorspronkelijk op Okeh
8763, maar kreeg in Engeland op Parlophone het nummer R2225 met als
toevoeging No. 13 in de Race Series (The Negro and His Music). Het
matrijsnummer was in beide gevallen 403631A.