In
1950 was de beurt aan het grote Italiaanse merk om de
Targa Florio te winnen, met Mario Borrigia en Giancario Borrigia aan
het stuur van een Alfa Romeo 6C 2500 Competizione werd de ene ronde van
1080 km met een gemiddelde snelheid van 86,794 km/u. genomen. De 6C
2500 kende een lange ontwikkeling. De oorspronkelijke basis was de P2,
een grandprixwagen uit het midden van de jaren twintig ontworpen voor
Victor Jano. Het eerste ontwerp was de 6C 1500, die in 1929 verder
werd ontwikkeld tot de 6C 1750, waarvan verschillende types bestonden
als de Grand Sport en de Super Sport De tweezitsversie met een
carrosserie van Zagato is waarschijnlijk de meest bekende. I 1931
verscheen de 6C 1900, terwijl de 6 C 1750 in productie bleef. De
vervolgens gebouwde 6C 2300 bleek geen succes en Jano boorde de
cylinderboring op tot de cylinderinhoud op 2443cc kwam. In 1939 bleek
werd Tobroek-Tripoli gewonnen en na de oorlog werd de bouw van de 6C
2500 met een gewijzigde carrosserie voortgezet.
