Het Engelse merk is al jaren verdwenen. Austin uit Longbridge bij Birmingham. Net als Morris, Wolseley, Riley, Triumph, MG en nog een paar andere merken, die aan het eind van hun bestaan deel uitmaakten van British Leyland. Maar laat ik terug gaan naar 1922, toen Austin zijn "Seven" uitbracht, een piepklein autootje, dat de zwanenzang betekende voor al de Britse cyclecars. Cylinderinhoud 747 cc, gewicht 375 kg, maximum snelheid 75 km/u. Er verschenen in de loop der jaren, de "Seven" werd tot 1938 geproduceerd, heel wat versies: van opgevoerde sport- tot lichte vrachtwagens. Het succes van de auto was zo geweldig dat hij in licentie in Duitsland, Frankrijk, Japan en de Verenigde Staten werd gemaakt.
In Duitsland werd de "Seven" eerst als Dixi 3/15, Type DA 1 door de Dixi Automobilwerke AG in Eisenach gemaakt (1927 - 1929) en nadat BMW Dixi had overgenomen door de Bayerische Motoren Werke AG (1929 - 1931).
In Frankrijk verscheen de "Seven" als Rosengart LR 2 (LR staat voor de initialen van Lucien Rosengart), met een iets gewijzigde carrosserie en grille.
In Japan werd de "Seven" geproduceerd door DAT (een fabriek opgericht door de heren Den, Aoyama en Takeuch), later heette de fabriek Datson en daarna Datsun.
In 1935 werd de originele "Seven" flink gewijzigd, zowel de carrosserie als de grille werden gemoderniseerd.
Op de autosalon in Parijs van 1951 stond de Rosengart Ariette, nog steeds met het oude 747cc zijklepmotortje, dat de "Seven" in 1922 had aangedreven.
