Dat de carrosserieën van de eerste auto's gebaseerd waren op die van koetsen is niet zo verwonderlijk, men gaat in de regel uit van iets dat gekend is. Het heeft tamelijk lang geduurd voordat de gebruiksauto een eigen vorm kreeg en zelfs dan werd er door sommige fabrieken graag gekeken wat andere fabrieken deden, het gapgrage Opel bouwde in de jaren twintig het Type 4/14, dat een regelrechte kopie was van de Citroën 5 HP Type C uit 1922 en zelfs nu is die merkwaardige vouw in het kofferdeksel van de Opel Astra toch wel heel erg Renaultachtig. Over de "nieuwe" Volkswagen Kever, de "nieuwe "Mini", de "nieuwe" Fiat 500 en de Chrysler Cruiser PT wil ik het niet hebben, dat zijn kantenklaarmaaltijden, waarvan de uiterste gebruiksdatum jaren geleden verstreken is.
Soms ontstaat door een bouwtechniek uit een andere industrie te lenen iets heel bijzonders, een prachtig voorbeeld is deze voor André Dubonnet in 1924 door een vliegtuigfabriek, in een aan de scheepsbouw ontleende techniek, van een carrosserie voorziene Hispano-Suiza H6C. Met duizenden koperen nageltjes werd uit mahoniehouten strips een romp vervaardigd.
