Laat ik om te beginnen een misdaad opbiechten. Ik was een jaar of dertien. In een zijstraat van de Eewal in Leeuwarden woonde Jopie S. Hij had een kinderwagenonderstel waarmee wij op een middag de Eewal op en neer reden, de ene keer duwde hij en zat ik op de wagen de andere keer duwde ik en reed hij. Maar zoals bij alle spelletjes sloeg op zeker ogenblik de verveling toe en het onderstel werd brandweerwagen. Maar na een paar keer luidkeels een sirene te hebben geimiteerd raakte ook daar de lol af en Jopie besloot een prachtige, grote cylinderspeeldoos uit de ouderlijke woning te halen. vervolgens werd die op het onderstel gezet en daverden we opnieuw over de Eewal. Nee, we spelden geen draaiorgeltje, we speelden nog steeds brandweertje en zo werd op een middag een waarschijnlijk honderd jaar oude speeldoos om zeep geholpen. Ik moest gister aan die misdaad denken toen ik op de open avond van het "Museum van Speelklok tot Pierement" in Utrecht was. Het was schitterend, de dans- en draaiorgels, maar vooral de orchestrions bijna zonder uitzondering te horen spelen, zoals deze "Hupfeld Phonoliszt-Violina".
