Oege was hartstikke blyd dat 'r uut dat ferskrikkelukke Ryswyk fut kon, oek al omdat 'r naast 'n wyf woande dat 't wat al te hooch inne hassus had, se fon sichself 'n heule keunstenares omdat se op skoalen les in kraaltsjerige, matsjeflechte of suksoawat gaf. Se had altiten wat te seuren en op seker moment had se, omdat se wat geraniums, mar 't kanne oek ferneukmenytsjes of kontkruperblomkes weest hè, inne gron stoppe wu, dy krengen oek hast in syn tún plant. Mar dar had 'r gin ferlet fan en toen was 't meteen bargebiten met 't nufke. Se had 'r selfs 'n túnman bijhaald om 'm te overtugen dat se recht had op geraniums of suksoawat in syn tún. Nou moai nyt fanself. Opsoademitere!
Mar se bleef an 't seuren, was 't nyt over dit dan was 't wel over dat, want seure must se en su se. Se had oek weinich andus, want omdat de skoalen besunige musten werd 't met 't lesgeven in kraaltsjerige oek altiten mar minder en omdat 'n mins wat te doen hewwe mut, gane je dan mar seure teugen je buurman, dat had 'r soa langsamerhan wel in 't snot kregen.
