Sudeline Feitelbäumchen had na haar abitur, van haar ouders, wat we nu
een sabbatical jaar noemen, mogen nemen, ook omdat ze niet wist welke
studie ze zou gaan volgen. Ze had drie maanden stage gelopen bij de Weense hersenspecialist Dr. Weinbrand von Tanell maar verder dan zijn ingekomen post sorteren, terwijl hij haar daarbij - wanneer hij de kans had - in de billen kneep, was ze niet gekomen. Uiteindelijk had Sudeline zich
ingeschreven bij de universiteit van Donaueschingen om zich te
bekwamen in de ethnologische kunstgeschiedenis. Die studie had Sudeline
afgesloten met een veel geroemde doctoraalscriptie over de vroege
hoofdkussenborduurkunst van de Barafani-indianen van Zuid-Patagonië. Ze
had ter plekke veel onderzoek gedaan en daar ook haar echtgenoot
ontmoet, geen Barafani-indiaan, maar een jonge arts, die, geboren uit,
na 1945 uit Duitsland gevluchte ouders, onderzoek deed naar in de huid
gesneden heilssymbolen bij een aan de Barafani-indianen verwant volk, de
Hummihummi. Ze waren in Buenos Aires getrouwd en hadden daar ook een
paar jaar gewoond, voordat ze zich in het Oostenrijkse Klammerbach am
Neupersee vestigden, waar echtgenoot Heinz-Otto Schwunz orthopedisch
specialist werd en Sudeline onder haar meisjesnaam lid van de
gemeenteraad. Natuurlijk voor de F.P.Ö. (Freiheitliche Partei
Österreichs), die met drie man vertegenwoordigd was, al was meteen na de
eerste bijeenkomst van de raad de fractie uiteengevallen omdat Sorbert
Schwindelmann zich geschoffeerd voelde vanwege het feit dat niet hij,
terwijl hij de oudste in jaren, maar Gottfrid von Flanck
fractievoorzitter werd. Schwindelmann, uitbater van het hotel "Zum
Bunten Ferkelchen" was de tachtig ruim gepasseerd en mocht graag
vertellen dat zijn iets oudere zusje Hannelore de Führer tijdens diens
bezoek aan het naburige Lloch am Arsch in 1941 een bosje anemonen mocht
overhandigen. Hij had op afstand mogen toekijken, maar was dagenlang
daarna schor geweest. Von Flanck had echter anders dan Schwindelmann
doorgeleerd en mocht Doktor voor zijn naam plaatsen, bovendien was hij
een Von en zoiets zet in Oostenrijk momenteel meer zoden aan de dijk dan anemonen.
