Voor de derde keer naar Lille. Per Thalys ben je er vanuit Amsterdam in net iets minder dan drie uur. Sinds we een hond hebben maken we ons rond oud en nieuw uit de voeten. Oorspronkelijk met de heer Ozenfant naar Morra en daarna naar Münster. Je kunt natuurlijk thuisblijven en je hond drogeren of per CD aan hoe langer hoe harder knallen blootstellen, maar dat is in feite krankzinnig: ik slik ook geen pillen als ik niet ziek ben en luister niet naar amuzikale geluidsdragers. Met Una waren we in Unna, waar een mevrouw wilde weten hoe Una heete, waarop ik waarheidsgetrouw "Una" antwoordde, waarop de dame: "Nein, Sie sind in Unna!". Una was in Koblenz, Münster en nu dus voor de derde keer in Lille. Op 2 januari j.l. wandelden we naar de dierentuin, maar die bleek van medio november tot medio februari gesloten, waarop Una opperde dat het zeer waarschijnlijk een zoo was waar alleen dieren zitten die een winterslaap houden en dat de Fransen gedreven door dierenliefde ze niet wensen te storen. Vlakbij de dierentuin ontdekten we een monument voor de in de Eerste Wereldoorlog gevalllen postduiven, vermoedelijk heeft Una wat die winterslaap betreft gelijk.
