15.10.23

Volga


De meest verschrikkelijke taxi waarin ik me ooit heb laten vervoeren, reed in de stad Groningen. Van origine was het een Russische auto en heette hij GAZ M21, maar na assemblage in België heette hij Scaldia ‘Volga’. Het moet meer dan vijftig jaar geleden zijn, dat ik in de tien jaar ouder ogende wagen stapte en er meteen spijt van kreeg, want om de de verkoop in onze contreien te bevorderen was er een viercylinder Perkinsdieselmotor ingebouwd en die zorgde voor vibratie van alles wat vibreren kon. Ik heb er slechts tien minuten in gezeten, maar het voelde alsof ik uren in een groot milkshakeapparaat had doorgebracht en kreeg medelijden met de chauffeur die in de ‘Volga’ zijn brood moest verdienen. Er schijnen thans automobieliefhebbers in Nederland te zijn, die Russische voertuigen uit de jaren zestig verzamelen en ze nog klassiekers durven noemen ook, maar ik herinner me alleen de haast waarmee in de jaren negentig Litouwse vrienden hun benzineslurpende ‘Volga’s’ verkochten, om daarna tweedehands Westeuropese voitures aan te schaffen.