Op een van mijn fietsen zit een, wat ik een buitenmodel, Lepperzadel zou willen noemen. Ik fietste, het zal zo'n vijftien jaar geleden zijn, in de buurt van Eastermar, toen ik iemand bezig zag op het land. Zijn fiets stond met zo'n Lepperzadel tegen een hek geleund. En niet wetend hoe een koe en haas vangt, begon ik in 't Fries een gesprek dat ik langzaam in de richting van het zadel stuurde. Je begint namelijk niet een gesprek waarin je meteen 's mans zadel wil kopen, nee, ik vroeg waar je eventueel zo'n zadel kon kopen. Hij vermoedde in het vlakbij gelegen Burgum. 's Middags was ik in een rijwielzaak in Burgum, maar die had slechts een replica: wel de grote veren maar met een kleiner stuk leer. Ik kocht het zadel toch en toen zei de man: "Mar ik ha ek noch wol 'n alden ien, dat meie jo ek wol ha". Ik verliet de winkel met het prachtstuk waarom het allemaal begonnen was. Van het replicazadel is het leer inmiddels gescheurd.
