De naam van de familie in Nederland bleef, alhoewel verschillend gespeld, hetzelfde, maar dat was in Oostenrijk anders. We ontmoetten Marcus al, die vanf 1817 Von Neuwall ging heten, een kleinzoon van hem, de in 1810 geboren Franz, koos voor de naam Wallner en een artistieke loopbaan: hij werd in 1830 toneelspeler. Hij werkte, behalve als acteur ook als regisseur, in Wenen, St. Petersburg, Freiburg, Baden-Baden en Posen voordat hij in 1855 een destijds vervallen Berlijns theater vlabij de Alexanderplatz overnam en op de plek daarvan een nieuwe schouwburg (prent) liet bouwen, die in 1864 werd geopend. In 1868 verpachtte hij het naar hem genoemde theater, deels vanwege gezondheidredenen, deels om zijn reislust te bevredigen. Hij stierf op 9 januari 1876 in Nice. Jaren later probeerden de Nazis in het inmiddels mottige Wallnertheater volkse toneelstukken te laten opvoeren, tot het in 1930 voor 50.000 mark per jaar door Erwin Piscator werd gehuurd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het plat gebombardeerd. Vlak bij de het Berlijnse Ubahnstation Jannowitzbrücke bevindt zich sinds 1953 de naar Franz genoemde Wallnerstrasse.