Sams stress blijkt toch a bit voorbarig te
zijn geweest. Want op reis naar de Vogezen had Peter-Paul tegenover Bastiaan al
zijn hart over zijn angstige suspicions aangaande de DSB-bank gelucht. En omdat
de carrally pas om drie uur 's zaterdags in Gérardmer startte, zijn de heren in
alle vroegte per E-type naar Bazel geraced, waar Bastiaan een bankrelatie
heeft, om 150.000 euro van de DSB-rekening af te halen en voor Peter-Paul
daarmee een nieuwe rekening in Bazel te openen. Great initiative van Bastiaan,
want de resterende 100.000 wordt door kameraad Wouter Bos gegarandeerd.
Gistermiddag even een uurtje naar mijn ouders
in Laren. Doe ik niet all te often, want ze zijn langzamerhand in het
complaining stadium beland. Vooral papa zeurt wat af. Begrijp me goed, niet
over zichzelf, maar over Laren. Dat het niks meer voorstelt: het is
verrinneweerd (papa gebruikt graag woorden uit zijn jeugd) met terrasjes en
dure kledingzaken. Vervolgens moet ik dan een long litanie aanhoren. Dat zelfs
het gemeentehuis verspijkerd is tot vreetlokaal (papa mag ook graag ietwat grof
uit de corner komen) en dat er geen fatsoenlijke fietsenmaker, groentenman of
broodbakker (papa loves overdrijven) in Laren te vinden is, alsof je niet prima
organisch kunt shoppen bij FoodForYou. Waarop papa als door een hornet gestoken
reageert met: ”Maar ik wil helemaal geen onbespoten bloemkool”. Ik word very,
very tired van mijn oudjes. Ik denk dat ik maar een maandje wegblijf. Misschien
moeten Bastiaan en ik het er toch eens over hebben of we er niet goed aandoen,
ze in Spanje, Turkije of Marokko te droppen en ze daar te laten overwinteren.
Hebben we at least and at last: a couple of months rust. Op de terugweg naar
huis voor Bastiaan (heeft hij na zijn inzet voor Sam en Peter-Paul wel
verdiend) een cool shirt gekocht bij “Gooische Mannen”. Papa zou ongetwijfeld
in een jammerklacht uitbarsten, als hij dit zou weten, want vroeger zat er in
het pand een wijnzaak.
Denk je, dat je je husband
een nice surprise bezorgd, door een cool shirt te kopen bij "Gooische
Mannen", is Bastiaans reactie: "En waar denkt Babsevrouwtje dat ik
zo'n belachelijk Kamphueshemd zal gaan dragen? Zeker niet in de E-type en ook
niet in de office. Jeeesus, ik wil er nog niet eens het motorblok van jouw
Smart mee cleanen. Ga dat hemd alsjeblieft ruilen voor iets more decents!"
"Fuck you Bastiaan, wat is er mis met dat shirt? Leuk patroontje, vrolijk,
come on: try it on!" "Ik zal daar gek zijn, da's typisch een hemd
voor meelijwekkende televisietypes, die als ze niet op het scherm zijn, toch willen
opvallen. Heb je de kassabon? Dan ga je het ruilen!" "Dat doe je
morgen zelf maar, want ik zou met een ander Kamphueshemd, zoals jij het noemt,
thuis kunnen komen, dat niet naar meneers zin is". "Morgen gaat niet,
want ik heb een heel drukke dag at the office en ik ga meteen na mijn werk door
naar een dinner en een vergadering van de E-type Society. Belangrijke meeting,
want het gaat over chroompoetsmiddelen en die wil ik niet missen."
""Okay, okay, maar als je maar niet denkt, dat ik het shirt ga
ruilen, want there is een big chance dat ik meneer Lebber opnieuw met een totally wrong
shirt zou verblijden". Het eind van het liedje is,
dat ik het shirt zelf wel zal afdragen. Moet ik alleen nog een leuk, passend
chokertje zien te vinden.
Barbara Lebber-Beck, Blaricum
